Divan Hafez (The Persian English Dynamic Lexicon):::: Digital Humanities

Language:	Persian
Translated to:	wonder how 3 \| I 1 \| how 1 \| wonder 1

3 Poems contain دارم عجب که

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.17-32.17

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.17

German Translation

[1] تو را که هر چه مراد است در جهان داری
چه غم ز حال ضعیفان ناتوان داری

[2] بخواه جان و دل از بنده و روان بستان
که حکم بر سر آزادگان روان داری

[3] میان نداری و دارم عجب که هر ساعت
میان مجمع خوبان کنی میانداری

[4] بیاض روی تو را نیست نقش درخور از آنک
سوادی از خط مشکین بر ارغوان داری

[5] بنوش می که سبکروحی و لطیف مدام
علی الخصوص در آن دم که سر گران داری

[6] مکن عتاب از این بیش و جور بر دل ما
مکن هر آن چه توانی که جای آن داری

[7] به اختیارت اگر صد هزار تیر جفاست
به قصد جان من خسته در کمان داری

[8] بکش جفای رقیبان مدام و جور حسود
که سهل باشد اگر یار مهربان داری

[9] به وصل دوست گرت دست می‌دهد یک دم
برو که هر چه مراد است در جهان داری

[10] چو گل به دامن از این باغ می‌بری حافظ
چه غم ز ناله و فریاد باغبان داری

[1] O Beloved Thou whose purpose in the world whatever it be ,Thou hast ;
Of the state of the feeble and of the powerless ,what grief is it that Thou hast

[2] From Thy slave ,life and heart ,demand the soul ,take
For over the free ,the current order Thou hast .

[3] No waist ,hast Thou and momently I wonder how ,
In the midst of the assembly of lovely ones ,thou displayest exaltation .

[4] Fit ,is no picture for the whiteness of Thy face because ,
From the musky dark line of down blackness ,upon the ruddy arghavan the ruddy cheek Thou hast .

[5] O graceful one ever drink wine ,for light of soul thou art
Especially ,at this moment ,when the heavy head through wine thou hast .

[6] More than this ,against my heart ,make neither reproach ,nor violence
Do whatever thou canst ,when room occasion for it ,- thou hast .

[7] If ,in thy power ,be a hundred thousand arrows of violence ,
Them with the intention of taking the life of me ,shattered ,thou hast .

[8] The tyranny of the watchers ,ever endure ; happy of heart ,be ;
For 'tis easy ,if the kind Beloved thou hast .

[9] If ,one moment ,to thy hand ,union with the Friend reacheth ,
Go do thy work For ,whatever desire is in the world ,thou hast .

[10] Hafiz when ,in the border of this garden ,thou takest the rose ,
Of the weeping and the lamenting of the gardener ,what grief hast thou

[1] Du, welche was hienieden Du immer wünschest, hast, Ich weiß nicht, welchen Schmerzen Du ob uns Armen hast.

[2] Begehr' das Glas, und raube Das Herz dem Sklaven weg, Weil Freye zu beherrschen Du keinen Anstand hast.

[3] Du kennest keine Mitte, Daher verwundr' ich mich, Wie in der Schönen Mitte Du stets das Mittel hast.

[4] Es ist der Wangen Weiße, Gemalt nach den Huris, Indeß du schwarze Zeilen Auf Purpurblättern hast.

[5] O trinke Wein, es gehet Dir alles leicht von Hand, Zumal im Augenblicke, Wo du den Schwindel hast.

[6] Hör' auf, mich auszuschelten, Doch tränke stets mein Herz, Thu' was dir nur beliebet, Weil du die Vollmacht hast.

[7] Lanzetten hunderttausend Gebrauch nach deiner Lust, Wenn ob dem Blut des Kranken Du einen Zweifel hast.

[8] Vergiß die Nebenbuhler, Sey heitern frohen Muths, Denn leicht sind alle Dinge, Wenn einen Freund du hast.

[9] Wenn du zu dem Genusse Des Freundes einst gelangst, So weiß'st du, daß du alles, Was du nur wünschest, hast.

[10] Hafis, nimm Ros' und Becher, Nimm um die Mitte sie, Weil auf des Gärtners Launen, Du nicht zu schauen hast.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:32.26-32.26

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:32.26

German Translation

[1] ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی
از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی

[2] چو گل گر خرده‌ای داری خدا را صرف عشرت کن
که قارون را غلط‌ها داد سودای زراندوزی

[3] ز جام گل دگر بلبل چنان مست می لعل است
که زد بر چرخ فیروزه صفیر تخت فیروزی

[4] به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی
به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی

[5] چو امکان خلود ای دل در این فیروزه ایوان نیست
مجال عیش فرصت دان به فیروزی و بهروزی

[6] طریق کام بخشی چیست ترک کام خود کردن
کلاه سروری آن است کز این ترک بردوزی

[7] سخن در پرده می‌گویم چو گل از غنچه بیرون آی
که بیش از پنج روزی نیست حکم میر نوروزی

[8] ندانم نوحه قمری به طرف جویباران چیست
مگر او نیز همچون من غمی دارد شبانروزی

[9] می‌ای دارم چو جان صافی و صوفی می‌کند عیبش
خدایا هیچ عاقل را مبادا بخت بد روزی

[10] جدا شد یار شیرینت کنون تنها نشین ای شمع
که حکم آسمان این است اگر سازی و گر سوزی

[11] به عجب علم نتوان شد ز اسباب طرب محروم
بیا ساقی که جاهل را هنیتر می‌رسد روزی

[12] می اندر مجلس آصف به نوروز جلالی نوش
که بخشد جرعه جامت جهان را ساز نوروزی

[13] نه حافظ می‌کند تنها دعای خواجه تورانشاه
ز مدح آصفی خواهد جهان عیدی و نوروزی

[14] جنابش پارسایان راست محراب دل و دیده
جبینش صبح خیزان راست روز فتح و فیروزی

[1] From the street of the friend the perfect murshid came the fragrant breeze of the nau - ruz guidance in the Path to God
From this breeze ,if them desire aid ,the lamp of the heart ,thou mayest kindle .

[2] If ,like the red rose ,a particle of red gold thou hast ,for God's sake ,expend it in pleasure
For caused Karun's errors ,the passion for gold - gathering .

[4] To the garden ,go that ,from the bulbul ,love's mysteries thou mayst take to mind ;
To the assembly ,come ; so that from Hafiz ,ghazal - singing ,thou mayst learn .

[6] Seeking the path of the true Beloved's desire is what 'Tis the abandoning of our own desire
The crown of sovereignty is that which from this abandoning ,thou stitchest .

[7] Within the screen ,speech I utter ; forth from thyself ,like the rose - bud from the bud come
For ,not more than a space of five days ,is the order of the chief of a nau - ruz .

[8] The lament of the turtle - dove by the marge of the stream ,I know not where - fore it is
Perchance ,like me ,a grief it hath night and day .

[9] A wine like the pure soul ,I have yet its detraction ,the Sufi maketh
O God let not ill fortune be the sage's portion - ^ even one day

[10] Separated became thy sweet friend the murshid candle now ,sit alone
For this the sky's decree is whether thou be content ; or whether thou consume .

[11] Excluded from the means of joy ,in wonder of knowledge ,one cannot be
Saki come ; to the fool arriveth the largest victual - portion .

[12] O heart go wine drink and profligacy and the abandoning of hypocrisy practise
For a Path better than this ,I wonder whether thou mayst learn .

[1] Vom Gau des Freundes kömmt der Hauch des neuen Festes, Fach' an, wenn's dir gefällt, damit des Herzens Lampe.

[2] Hast du wie Rosen Gold, bei Gott! verwend's auf Liebe. Das Gold hat in Ruin Karunen nicht gestürzet.

[4] Geh' auf die Flur, und lern' von Nachtigallen Liebe, Komm' in den Freundenkreis, und lern' Hafisens Lieder.

[6] Erreichet wird dein Wunsch, wenn du dich selbst verläugnest, Dir wird der Freiheitshut, wenn Allem du entsagest.

[7] Ich spreche ja verhüllt, o komm' heraus wie Rosen. Es währet ja das Fest nur fünf der flücht'gen Tage.

[8] Ich weiß nicht, was am Strom die Turteltaube girret, Vielleicht ist sie wie ich bei Tag und Nacht in Schmerzen.

[9] Ich habe reinen Wein, auf den der Fromme schmählet, O Gott! den Weisen soll nichts Widriges begegnen!

[10] Es floh' dein süßer Freund, nun bleib' allein, o Kerze! So ist das Loos, nun sey geduldig, oder brenne.

[11] Bewundern und zugleich entbehren ist verboten, Komm' Schenk'! der Dumme wird um so viel mehr jetzt heucheln. Trink' Wein, berausche Dich, o Herz! laß Gleißnereien, Es wunderte mich sehr, wenn du was Bessers wüßtest.

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-far1:4.45-4.45

urn:cts:farsiLit:hafez.divan.perseus-eng1:4.45

German Translation

[1] دارم امید عاطفتی از جناب دوست
کردم جنایتی و امیدم به عفو اوست

[2] دانم که بگذرد ز سر جرم من که او
گر چه پریوش است ولیکن فرشته خوست

[3] چندان گریستم که هر کس که برگذشت
در اشک ما چو دید روان گفت کاین چه جوست

[4] هیچ است آن دهان و نبینم از او نشان
موی است آن میان و ندانم که آن چه موست

[5] دارم عجب ز نقش خیالش که چون نرفت
از دیده‌ام که دم به دمش کار شست و شوست

[6] بی گفت و گوی زلف تو دل را همی‌کشد
با زلف دلکش تو که را روی گفت و گوست

[7] عمریست تا ز زلف تو بویی شنیده‌ام
زان بوی در مشام دل من هنوز بوست

[8] حافظ بد است حال پریشان تو ولی
بر بوی زلف یار پریشانیت نکوست

[1] Of a great favour from the threshold of the Friend God hope mine is
A great sin I have done ; of His pardon hope mine ,is .

[2] I know that He will pass by forgive my sin for
Although ,Pan - like vengeful and omnipotent He is ,of angel - nature merciful and compassionate He is .

[3] To such a degree ,I wept that every one who passed by me
When he beheld running the pearl of our tears ,spake saying : This stream what is

[4] That small mouth ,no trace whereof I see ,is naught
That waist is only a hair in slenderness and I know not what that hair is .

[5] O true Beloved at the picture of Thy peerless form ,I wonder saying How goeth it not
From my eye ,whose work ,momently ,washing and washing with the stream of tears is .

[6] Speechless ,Thy tress the attraction of divine grace draweth my heart :
Against Thy heart - alluring tress ,the way of speech whose is

[7] A long lifetime it is since we perceived the perfume of Thy tress
Yet in the perfume - place of my heart ,the perfume of that great perfume is .

[8] Hafiz bad is thy distraught state but ,
Good ,to the memory of the Friend's tress thy distraught state is .

[1] Ich hoffe Gnade von dem Freund, Ich habe zwar vor ihm gefehlt, Er aber wird mir verzeihen.

[2] Ich weiß er übersieht die Schuld, Denn er ist schön wie die Peris Und doch auch gut wie ein Engel.

[3] So viel hab' ich geweint um Ihn, Daß Jedermann zu mir gesagt: Woher die Ströme der Thränen? Ich spielte Ballen mit dem Kopf Vor deinem Haus; wer kennt das Haus, Die Ballen, wessen sie seyen?

[4] Dein Mund ist nichts, ich seh ihn nicht, Und deine Mitte ist ein Haar. Ich weiß nicht welches der Haare.

[5] Dein Bild im Auge wundert mich, Ich wasche es mit Thränen stets, Und doch wird's nimmer verwischet.

[6] Dein Haar schlägt todt, und redet nicht. Wer wagt es wohl mit deinem Haar Noch Widerrede zu führen!

[7] Vor vielen Tagen kam zu mir Von deinem Lockenschmuck ein Duft, Noch riecht das Herz von demselben.

[8] Hafis! zerstört ist dein Gemüth - Doch sey es; ward es ja zerstört Vom Duft der Locken des Freundes.